Inspiracją dla twórczości artystycznej Bogusławy Bortnik–Morajdy są sfery i dziedziny związane z jej pasjami – psychologią, geologią, botaniką oraz projektowaniem wnętrz i form przestrzennych. Ta różnorodność odzwierciedla się również w twórczości artystycznej. Dziedziny te wzbogacają jej drogę twórczą, a niekiedy konstytuują ją, wytyczając nowe kierunki.
Psychologia ma niewątpliwie silny wpływ na malarską twórczość Bortnik-Morajdy. Kompozycje figuralne często przedstawiają skomplikowane międzyludzkie relacje. Scenerią spotkań postaci, narracji i wydarzeń nierzadko jest natura, która niesie ze sobą szereg symbolicznych skojarzeń. Pojawiały się motywy wody, nieba, lasu czy ziemi.
W maju 2014 roku Bogusława Bortnik-Morajda wzięła udział w organizowanej i kuratorowanej przeze mnie wystawie pt. „Solar System” w przestrzeniach Browaru Lubicz w Krakowie. Znana wcześniej z ekspresyjnych malarskich kompozycji figuralnych Artystka, podążając za koncepcją wystawy, podjęła realizacje związane z jej pasją botaniczną i projektową. Realizacje powstałe do wystawy dały nieoczekiwany rezultat, otwierając w twórczości Bortnik-Morajdy nową, nieznaną dotąd drogę. Pojawiły się prace przestrzenne, złożone z naturalnych elementów, jak kamienie, oraz projektowane specjalnie do przestrzeni formy, takie jak Rajska jabłoń czy wielkoformatowe wydruki cyfrowe (Cumulus). Rajska jabłoń to realizacja, która w swoim zamyśle odnosi się do ekologii – sztuczne drzewo rodzi srebrne, nierzeczywiste owoce. Kontynuację tych działań obserwuję też w najnowszych pracach Artystki, takich jak cykl „Światło nieba” czy kolaże cyfrowe zatytułowane Łąka. Wykorzystywanie wielkoformatowych wydruków stanowi tło dla połączonych w spójną przestrzeń różnorodnych elementów. W swoich ostatnich realizacjach Bortnik-Morajda, łącząc obiekt przestrzenny, kolaż cyfrowy i malarstwo, tworzy prace w charakterze environment. Te wyimaginowane, symboliczne, przepełnione afirmacją życia i natury światy mają szczególny, nadrealny charakter. Uzmysławiają nieprzewidywalność natury, a zarazem logikę jej praw. Wskazują na łączącą nas z naturą nierozerwalną więź. W pracach z cyklu „Światło nieba” mamy do czynienia z odniesieniem zarazem do sfery niebiańskiej i ziemskiej. Jej bohaterami są kamienie-meteory. Obie te sfery są ważnymi elementami w najnowszym i szczególnym w swoim ekspresyjnym wyrazie dziele malarskim zatytułowanym Buty. Dualizm świata, czytelny poprzez zamysł kompozycyjny, podkreśla podział na strefę ciemności i światła. Sfery te są jednak odwrócone, to, co ziemskie, jest jasne, to, co niebiańskie – ciemne i niebezpieczne. Czarne, krążące złowieszczo nad skuloną postacią młodej dziewczyny sępy-anioły, na tle burzowego nieba, wywołują niepokój, bo utracona jest ich opiekuńcza rola. Postać dziewczyny, bohaterki obrazu, być może nastolatki wkraczającej w dojrzałość i zostawiającej za sobą beztroskie dzieciństwo, jest przedstawiona w przejmującej, embrionalnej pozie. Wokół niej panuje pustka. Jest to niewątpliwie jeden z tych obrazów, które zostają na długo w pamięci.
Świat malarski Bortnik-Morajdy, wraz z jej realizacjami przestrzennymi i cyfrowymi, naturalnie uzupełniają się, tworząc spójną artystyczną wypowiedź Artystki, kobiety pełnej pasji, witalności i siły twórczej, zwróconej z otwartością do świata ludzi, zwierząt i natury.